Postaya Verilmeyecek Bir Mektup
Sevgili sen,
Yani hâlâ bazen “acaba?” dediğim kişi,
Bu mektubu yazıyorum ama —
Merak etme,
Yollamayacağım.
Zaten sen de hep öyleydin:
Okunması gereken bir cümleydin,
Ama hiçbir zaman yüksek sesle okunmadın.
Bugün seni düşündüm,
Ama bu sefer eski şarkıları açmadım.
Sadece pencereyi araladım,
Bir rüzgar girdi içeri,
Ve sen gibi koktu.
Ben sana ulaşamadım ki hiçbir zaman.
Sen hep
Bir durak sonraydın,
Bir adım uzaktaydın,
Bir “ama” cümlesinin gölgesindeydin.
Şimdi bu mektubu yazıyorum,
Ama zarfa koymuyorum.
Biz hiç zarf gibi saramadık birbirimizi.
Bu yazı burada kalacak.
Ne gönderilecek,
Ne geri alınacak.
Seninle ilgili her şey gibi…
Eksik, ama tamam sandığım.