Seni sevdiğimde,
Gökyüzü döndü yavaşça,
Yıldızlar titredi,
Denizler kabardı,
Ve her şey
Senin adını fısıldadı.
Sen bir ağaçtın,
Köklerin toprağın derinliklerinde,
Dalların gökyüzüne uzanmış,
Ben ise bir kuş,
Senin dallarında dinlenen.
Sen bir nehirdin,
Akıp giden,
Ben ise kıyındaki taş,
Senin suyunda cilalanan.
Sen bir geceydin,
Yıldızlarla örtülü,
Ben ise ay,
Senin karanlığında parlayan.
Ve sen,
Sen evrenin ta kendisiydin,
Ben ise bir toz zerresi,
Senin içinde kaybolan,
Ama seninle var olan.
Seni sevdiğimde,
Zaman durdu,
Mekân genişledi,
Ve her şey
Seninle anlam kazandı.
Sen ve evren,
Bir ve aynı,
Ben ise
İkimizin arasında
Bir nefes,
Bir çığlık,
Bir şarkı.