Sabahın ilk ışıkları,
Issız sokaklarda solgun bir umut gibi,
Bir isim fısıldar rüzgâr,
Sensizliğin ağır adımlarında kaybolmuş.

Gözlerim, şehrin kırık aynalarında
Arar seni, her köşe başında,
Yitik bir düş gibi,
Kalbimin daracık sokaklarında.

Beklemek;
Her nefeste biraz daha yitik,
Bir şiir misali,
Hüzünle örülmüş ama yine de özgür.

Ben;
Yalnızlığın ötesinde,
Sensizliğin izinde,
Her sabah yeni bir umutla doğarım.