(Bir nevi zamanla flörtleşme denemesi)
Gözüm saate kayıyor durduk yere…
23.23
Ya da tam teşkilat: 00.00!
Ve ben başlıyorum iç sesle konuşmaya:
“Beni düşünüyor…”
Sanki saat ayarlanmış,
Sanki evren gıyabımda bana göz kırpıyor!
Hani o anlar vardı ya,
“Ben de seni seviyorum” derdik aynı anda,
İşte, o zamanlardan miras bu bende:
Saat denk gelir, ben duygulanırım.
Mantık susar, alışkanlık konuşur!
Yalnız değilim aslında,
Annem de arar diye bekliyorum hâlâ öğle saatlerinde…
Yedi senedir telefon çalmıyor,
Ama ben 12.40’ta hâlâ tetikteyim.
Tıpkı onun gibi işte bu da —
Saat öyle denk geldikçe,
“Beni düşünüyor” diyorum.
Varsın olsun, güzel alışkanlık!
Zaman geçiyor,
Ben hâlâ saatle flört ediyorum.
O da bana
Eski sevgili gibi davranıyor bazen:
Arada sırada denk geliyor,
Ama hiçbir zaman tam vaktinde gelmiyor!